Navigeer hier terug naar Tandarts

in gesprek met puur-tandarts Silvia Yuniawati

”Eigenlijk ben je als tandarts een soort bouwvakker, kunstenaar en arts in een. Je bent continu bezig met het onderhouden, restaureren en in goede staat brengen van tanden, kiezen en de zachte weefsels eromheen. Het is ook een vorm van kunst, omdat je bij het restaureren rekening houdt met vorm, functie en esthetiek. Op het VWO had ik beeldende vormgeving als keuzevak, omdat ik van jongs af aan redelijk goed was in tekenen, schilderen en boetseren. De combinatie die ik nu heb als zorgverlener, tussen iets maken en direct zien wat het resultaat wordt, trekt mij heel erg aan”, aldus Silvia Yuniawati, tandarts bij PUUR Dokkum.

Wie haar tien jaar geleden verteld had dat ze op haar 26e dit beroep uitoefende, had ze overigens voor gek verklaard. En dat ze dit in Friesland deed terwijl ze na zes jaar in Amsterdam net naar Haarlem was verhuisd, maakt haar cv nog interessanter. Hieronder legt ze precies uit waarom ze toch weer twee dagen per week naar het Noorden komt.

(Tekst gaat verder onder de afbeelding)

Dokkum, Amsterdam en tandartsdocent

”Ik ben zelf in Leeuwarden opgegroeid. Pas na de middelbare school ben ik naar Amsterdam verhuisd om tandheelkunde te studeren aan de universiteit. Mijn moeder woont nog wel in Friesland. Dus ik dacht: hoe leuk zou het zijn als ik haar elke week kan opzoeken, laat ik in de buurt solliciteren. Dus zo is het begonnen. Momenteel werk ik drie dagen als algemene practicus in twee praktijken, namelijk iedere maandag in Amsterdam en iedere donderdag en vrijdag in Dokkum. Daarnaast ben ik, op dinsdag, werkzaam als tandartsdocent aan de ACTA (Academisch Centrum Tandheelkunde Amsterdam). Ik geef les in het preklinisch onderwijs aan tweede- en derdejaars bachelor studenten die tandheelkunde studeren.

Als docent op de prekliniek heb ik veel contact met gemotiveerde studenten. Je bent namelijk verantwoordelijk voor de voor- en nabesprekingen en bent continu bezig met het geven van feedback en beantwoorden van vakinhoudelijke vragen. Dit in een zaal met ongeveer honderdtwintig studenten. En als aan het eind van de dag studenten naar je toekomen met: ”Goh, dankjewel! Het was echt heel duidelijk wat u heeft uitgelegd”, dan geeft dat wel voldoening.”

Lesgeven combineren met werken in een praktijk

”Werken als tandarts kan best wel zwaar zijn, zowel fysiek als mentaal. Met name aan het begin, toen ik net was afgestudeerd, was het even wennen. Voor je lichaam kan het belastend zijn om acht uur lang in dezelfde houding te werken. Bovendien ben je niet alleen in iemands mond aan het werk, maar heb je ook te maken met de persoon eromheen. Naast het fysiologische aspect, moet je ook rekening houden met het psychologische aspect van de patiënt. Dit kan soms pittig zijn, bijvoorbeeld omgaan met lastige patiënten. Er zijn dus best uitdagingen in het vak. Juist daarom vind ik de combinatie tussen lesgeven en werken in de praktijk heel fijn.”

Tandheelkunde: liefde op het laatste gezicht

Hoewel sommige kinderen van jongs af aan weten dat ze politieagent of stewardess willen worden, gold dat niet voor Silvia: ”Ik heb tandheelkunde zelfs als allerlaatst gekozen. Ik was op het VWO goed in natuurkunde, scheikunde, wiskunde en biologie en wilde daarom altijd iets doen met engineering of geneeskunde. Ik heb gekeken naar verschillende technische opleidingen, maar de meeste technische opleidingen vond ik te exact. Ik heb ook naar geneeskunde gekeken. Helaas vond ik de duur van de studie iets te lang, omdat je na minimaal zes jaar geneeskunde nog een paar jaar verder moet studeren om een specialisatie af te ronden. Op een gegeven moment was ik zo’n beetje bij alle workshops en opendagen van de opleidingen geweest en bleef er één medische opleiding over: tandheelkunde. Ik dacht dat tandheelkunde niet meer was dan alleen boren en gaatjes vullen, maar ik had het dus helemaal mis.”

“Ik ben heel blij dat ik kan zeggen dat dit is wat ik de rest van m’n leven wil doen.”

De afslag richting tandheelkunde is een die ze uiteindelijk voor geen goud had willen missen. Silvia: “Ik ben heel blij dat ik kan zeggen dat dit is wat ik de rest van m’n leven wil doen. Ondanks dat er veel uitdagingen zijn in het vak, ga ik dagelijks met plezier naar m’n werk en kom ik met voldoening thuis. Het is een beroep waarin je jezelf kunt blijven ontwikkelen, zowel persoonlijk als vakinhoudelijk. Een voorbeeld van een vaardigheid die ik verder heb ontwikkeld is mijn communicatie. In de tandheelkunde is dit onmisbaar, omdat goede communicatie – zowel met collega’s als met patiënten – het halve werk is. Zo leg ik bijvoorbeeld voor, tijdens en na de behandeling veel uit aan de patiënt. Dat geven patiënten ook aan: ‘Dit ben ik niet gewend’, hoor ik regelmatig. Maar voor mij gaat dat automatisch en is het bijna een vereiste om rust en vertrouwen te creëren”

Binnen de communicatie is vooral transparantie een van de belangrijkste eigenschappen van een tandarts, vervolgd Silvia. ”Dat klinkt heel vaag, maar denk bijvoorbeeld aan een behandeling die er in eerste instantie makkelijke uitziet, maar waarbij je tijdens de behandeling op onverwachte situaties stuit. Dan is het cruciaal om op een heldere, transparante en begrijpelijke wijze verantwoording af te leggen over de uitgevoerde zorg en de keuzes die daarbij gemaakt zijn.”

Lachen achter je mondkapje

Op dit moment houdt Silvia zich vooral bezig met de algemene tandheelkunde en ziet ze gemiddelde zo’n vijftien tot twintig patiënten op een dag. Silvia: ”En wat ik bijzonder vind? Dat gevoel begon al tijdens de decentrale selectie van de opleiding. Er waren toen in Amsterdam alleen al meer dan duizend aanmeldingen, terwijl er voor heel Nederland maar tweehonderdtwintig plekken zijn. Tegenwoordig vind ik de waardering vanuit de patiënten heel bijzonder. Zo had ik gisteren iemand waarbij een klein stukje van de voortand was afgebroken, heel minimaal. Deze heb ik toen gerestaureerd en weer mooi gemaakt met een vulling. Daar was diegene zo blij mee: ‘Wow, het ziet er zo mooi uit!’, klonk het. Die reactie had ik niet per se verwacht. Dus iets wat je zelf misschien als normaal beschouwd, kan voor de patiënt juist heel bijzonder zijn. Daar haal ik veel voldoening uit. Dan sta ik met een lach achter mijn mondkapje, ook al zien ze dat niet.”

PUUR Mondzorg

”Ik ben ook blij dat ik dit bij PUUR kan doen. Hoewel het eerst niet mijn bedoeling was om in Friesland te werken, trokken de mensen van PUUR mij echt aan. Het zijn de liefste collega’s en denken allemaal met mij mee. Zij zorgen ervoor dat ik plezier heb en mij thuis voel op de werkvloer. Verder is de praktijk supermodern en wordt er gebruik gemaakt van de nieuwste apparaten en materialen. Daarnaast sluit de visie van PUUR aan op hoe ik mijn werk als tandarts wil invullen. Namelijk mondzorg gericht op preventie en behoud van een gezond gebit. Ik vind het mooi dat PUUR hier veel aandacht aan besteedt. Zo ook in dit prachtige klein stadje als Dokkum.”

 

Gepubliceerd op:05-05-2023